Evet, baya bir olmuştu ama olsun geldi 6;
Yalnızdı oğlan, hikayenin nereden geleceğini bilmeden açtı birasını ve oturdu koltuğuna o bilindik, o eski ve eski olmasına rağmen rahat olan yere. Eski 45'likleri dinlerken buldu kendini yine (!)
Neydi bu kadar onu üzen bilinmez ama siyahlara, karanlıklara ve soğuğa aşina olduğu kesin bir yüz ifadesiyle bekliyordu gelecek olan havayı. Ne telefonu çaldı beklediği haberlere, ne dünden razı olduğu bir SMS sevdiği kızdan... Birlikte koşacağı, tutacağı el yoktu ki! Geriye kalanlar ile yüreğini dağlayan bir acıyı dinledi yine sadece. Şöminesi yanmıyordu artık, nedense... Hoş yakmakta istemiyordu onu!! Çok ağır anılar vardı çünkü içinde, alkol ve aşk dolu. Üstüne gelen tüm zorluklara rağmen direndi kırmızılığına batan güneşin (!)
Kırmızılığıydı zaten çeken onu güneşin. Kırmızı rengini sevmeye başlayacak kadar kuvvetli ve bir o kadar derin. Oysa ki o; karlar prensi gibi hissediyordu kendini kuzey batıdaki evinde! Ruh eşinin güneyli olması bunu imkansız kılmıyordu her ne kadar eriyecek olsa bile kollarında!
Onu çok ama çok seviyordu...
Olmadı
Olamadı işte yine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder