Selam ey sevgili okurlarım.
Ne zamandır yazmıyorum fark ettim en sonunda! Ve sizi ihmal etmemem gerektiğini öğrenerek iki lafın belini kırayım istedim gene.
1,5 ay olmuş ayol neredeyse yazmayalı. Neyse ama bunun bir sebebi var ondan bahsedeyim birazcık.
Her mektubumda olduğu gibi bu yazımda da isim vermeyeceğim (çıldırın diye meraktan)
Sevgili, biricik Alkolik Karikatürist'iniz en nihayetinde yıllar sonra tekrar birine köynünü kaptırdı desem ne derdiniz bana!? Vallahi de öyle billahi de öyle yapacak birşey yok...
Durumum vahim a dostlar, hiç beklenmedik bir anda oldu herşey ve hiç beklemediğim bir hızda gerçekleşti. O yüzden yıllarca yalnızlık yemini ettiğim dostlarıma buradan selam olsun ama artık yalnız değilim. Paylaşımlarım artık daha renkli de olabilir. Kınar mısınız acep beni? Tek korkum da bu zaten, bu durumdan sonra beni kendimden soyutlanmış sanmanız. Yok öyle birşey ben yine romantik, yine duygusal, yine karamsarım sizler gibi. Yine paylaşacağız Olmayan Sevgiliye Gerçek Mektup, yine dalga geçeceğiz abuk subuk olaylara, yine güleceğiz hükümete.
Aman diyim bırakmayın kendinizi, lakin aşk bu çıktı karşıma bir anda ne yapayım. Olur da biterse günün birinde o zaman daha alevli dönerim hem aranıza! :)
Uzun lafın kısası, geyiğin boduru makbulmüş. Olay bu abicim birini çok seviyorum durum ne olur bilmiyorum ama korkmayın çocuklardan hala nefret ediyorum. Bugün kendime yazdım azıcık ne var bunda! Okurken sıkıldıysan aynaya bak. :)
Hepinizi ballı kaymaklı öperken bundan sonra nasıl yazacağımı düşünmekle birlikte ayrılıyorum aranızdan.
Görüşürük
